Wskutek napaści Rosji na Ukrainę, granicę z Polską przekroczyło 2,7 miliona uchodźców. To pierwszy w tej skali kryzys humanitarny w tej części Europy od zakończenia II wojny światowej.
Połowa uciekających przed tragedią wojny, to dzieci i młodzież. Obserwujemy unikalne w skali światowej gesty przyjaźni ze strony Polek i Polaków, organizujących pomoc i wsparcie w całym kraju. Jednocześnie doświadczamy rosnącej w siłę dezinformacji i manipulacji realizowanych na ogromną skalę. Ich celem jest osłabienie solidarności społecznej w Polsce, wzrost konfliktów społecznych, wzbudzanie niechęci wobec uchodźców, a także świata zachodniego.
Podejmujemy się właśnie wyzwań pomocowych, na które ani system, ani nikt z nas nie był przygotowany. Uczymy się włączania ukraińskich uczniów do polskiego systemu edukacji lub korzystania z systemu ukraińskiego z terytorium Polski. Jak w soczewce widać, że szkoły nie służą jedynie przekazywaniu wiedzy, ale stanowią absolutnie krytyczną infrastrukturę społeczną umożliwiającą radzenie sobie z kryzysem pod każdym możliwym względem. Szkoły i samorząd znajdują się dzisiaj na pierwszej linii frontu kryzysu humanitarnego. Od ich odporności, wytrzymałości i sprawności zależy, w jakim stopniu wszyscy przetrwamy ten bezprecedensowy czas.
